Έχουν συμπληρωθεί εδώ τα δύο χρόνια που έχουν γίνει οι προηγούμενες εκλογές της ΕΝΙΚΕΜ με τις οποίες εκλέχθηκε το απερχόμενο Δ.Σ., το οποίο οφείλει και τον απολογισμό της Διοίκησής του.
Κατ’ αρχήν θα πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα τα οποία συνέβησαν και ισχύουν στη καθημερινότητα που διανύουμε.
Θεωρούμε ότι ο συνδικαλισμός και η συμμετοχή στα κοινά δεν είναι υποχρέωση ή ιδιαιτερότητα ή ακόμη επαγγελματική διαστροφή κάποιων μεμονωμένων ατόμων..................
....................... Ούτε είναι δυνατόν να διεκδικούνται αιτήματα χρόνια και σοβαρά χωρίς τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων. Το μόνο που καταφέρνουμε τότε είναι να είμαστε απομονωμένοι ή στη χειρότερη περίπτωση γραφικοί. Ακόμη δε χειρότερα, όταν και οι ίδιοι οι εκλεγμένοι συνδικαλιστές στα όργανα δεν συμμετέχουν σε αυτά. Καθώς δε οι καιροί που ζούμε είναι δύσκολοι μόνο ανατροπή αυτής της νοοτροπίας μπορεί να βοηθήσει στην διεκδίκηση και επιτυχή έκβαση θεσμικών αιτημάτων.
Βέβαια για τη μη επιτυχία σε συνδικαλιστικό επίπεδο των αιτημάτων μας που θεωρούμε ότι πολλά από αυτά είναι σημαντικά και καθοριστικά για το μέλλον μας μεγάλο μέρος της ευθύνης ανήκει και στην κυβερνητική πολιτική. Αυτή με τις επιλογές της υπονομεύει τις κρατικές δομές περίθαλψης και ενισχύει τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία θησαυρίζουν επενδύοντας στα κενά του ΕΣΥ. Παρά τα τόσα νομοσχέδια που ψήφισε η Βουλή για την «αναβάθμιση» του ΕΣΥ το μόνο που πέτυχαν είναι να υποβαθμίσουν ακόμη περισσότερο τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Η απαξίωση φθάνει σε όλους μας με τη μορφή της οικονομικής υποβάθμισης κατά πρώτο λόγο, και δεν χρειάζεται εδώ να επιχειρηματολογήσουμε, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι την τελευταία τετραετία έχουμε υποστεί απώλεια στις πραγματικές μας αποδοχές και είμαστε αυτή τη στιγμή οι χειρότερα αμειβόμενοι γιατροί στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από τους χειρότερα αμειβόμενους Δημοσίους Υπαλλήλους στη χώρα μας. Η απαξίωση φθάνει επίσης σε εμάς με τη μορφή της επιδείνωσης των συνθηκών εργασίας (σκεφθείτε τους χώρους δουλειάς, τους χώρους ανάπαυσης, τους χώρους μελέτης, εάν υπάρχουν) αλλά και με την μορφή της καταστρατήγησης βασικών κατακτήσεων των εργαζομένων, όπως το πενθήμερο εργασίας, το 48ωρο σαν συνολικός χρόνος εργασίας την εβδομάδα, όπως αποφάσισε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και υιοθέτησε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, τον χρόνο των εφημεριών που χάνεται και δεν αναγνωρίζεται πουθενά, αν και γίνονται κρατήσεις. Εάν δε σε αυτά προσθέσουμε την κατάργηση της μονιμότητας σε όσους μπαίνουν στο σύστημα, καθώς και την ανεπαρκή εισαγωγή νέων γιατρών, παράλληλα με την γήρανση που επέρχεται στο σώμα, έχουμε μια εικόνα ζοφερή για το ΕΣΥ αλλά και για το καθένα από μας προσωπικά.
Βέβαια όλα αυτά δεν αποσείουν τυχόν ευθύνες που έχουμε και εμείς σαν απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο………………………
Όμως το χρονικό διάστημα που πέρασε η Διοίκηση της ΕΝΙΚΕΜ :
Α)κατάφερε να συμμετάσχει στη συνεργασία με διάφορες ενώσεις για συντονισμό ενεργειών και μεγαλύτερη ζύμωση των προβλημάτων που απασχολούν τον κλάδο.
Β)την έκδοση ενημερωτικών εντύπων δελτίων τύπου, κατά τακτά χρονικά διαστήματα με σχετική αρθρογραφία και ενημέρωση για τα τρέχοντα ζητήματα καθώς και τις απεργιακές κινητοποιήσεις.
Γ)τη παρουσία του Προέδρου ή μελών του ΔΣ, όπου κλήθηκαν να βοηθήσουν σε επιμέρους προβλήματα νοσοκομείων ερχόμενοι και σε αντιπαράθεση με τις Διοικήσεις (Γ.Ν.Κατερίνης - ΤΕΠ).
Δ) τη συμμετοχή του Προέδρου και του Αντιπροέδρου της ένωσης σε όλα τα Γενικά Συμβούλια της Ομοσπονδίας, όπου με παρεμβάσεις έκανε γνωστά τα προβλήματα των νοσοκομείων και των μελών της ένωσης
Ε)μετά από πολλά χρόνια επήλθε οικονομική τακτοποίηση με την ΟΕΝΓΕ και παραδίδεται στο νέο ΔΣ ένα αξιοσέβαστο ποσό, χωρίς άλλες οικονομικές εκκρεμότητες.
Βογιατζής Ιωάννης
Ο Γενικός Γραμματέας
Προδρομίδης Πρόδρομος